tag:blogger.com,1999:blog-42931725548483073742024-02-20T01:37:31.412-08:00στα είκοσι πέντε μουΔέσποινα Γερασιμίδου Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.comBlogger40125tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-65516681520963928172019-12-01T05:33:00.000-08:002019-12-01T05:34:14.662-08:00άλλος ένας άλλος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
κι άλλος.<br />
κι άλλος.<br />
<br />
στη γωνία,<br />
στο γραφείο,<br />
στο σπίτι,<br />
στο μετρό,<br />
στο λεωφορείο,<br />
στο καράβι,<br />
στο αεροπλάνο.<br />
<br />
γεμίσαμε από άλλους.<br />
άλλος ένα άλλος εαυτός -<br />
<br />
κι άλλοι άλλοι εαυτοί.<br />
ναι, αυτοί.<br />
αυτοί.<br />
<br />
γεμίσαμε από ίδιους εαυτούς<br />
που γεμίζουν τους δρόμους,<br />
τα σπίτια, τα αεροπλάνα, τα<br />
καράβια, τις θάλασσες.<br />
<br />
Τόσοι πολλοί άλλοι εαυτοί<br />
που δε χωράνε πια και ξεχειλίζουν<br />
απ'τις καμινάδες, τα πεζοδρόμια,<br />
τα φανάρια, τις αμμουδιές, τα μπαλκόνια.<br />
Κρέμονται ή υπάρχουν αδιακρίτως και<br />
ασφυκτικώς.<br />
<br />
Τρέχα μετά εσύ να βρεις τον<br />
εαυτό σου.<br />
όχι αυτόν.<br />
εκείνον τον άλλον τον εαυτό.<br />
τον άλλο ένα άλλον εαυτό.<br />
αυτόν.<br />
αυτόν.</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-23419034480355520862014-05-23T14:18:00.001-07:002014-05-23T14:18:20.760-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ένα παντελόνι που ποτέ δε<br />
θα μου στρώσει<br />
<br />
Μία τρύπια τσάντα γεμάτη<br />
αναμνήσεις<br />
<br />
Ένα λευκό καλοκαίρι χωρίς<br />
διακοπές γεμάτο (ξε)κούραση<br />
<br />
ΤΩρα φοράω ένα φόρεμα ανάποδα<br />
βάζω δύο σύννεφα στην τρύπια τσάντα<br />
και πηγαίνω<br />
προς τον εθνικό κήπο.<br />
<br />
να βγω μια μέρα από το σπίτι<br />
και να μη γράψω προσωπική ποίηση.<br />
tabula rasa να είμαι<br />
χωρίς ίχνη (συν)αισθημάτων<br />
να σκέφτομαι τα άλλα<br />
τα άσχημα και τα ανείπωτα<br />
τους πεθαμένους ήλιους<br />
μέσα σε τείχη πόλεων-κρατών<br />
για έναν κόσμο χωρίς σκόνη<br />
και χωρίς ηχορύπανση να γράψω<br />
και να γελάμε και να κλαίμε<br />
ταυτόχρονα -και όμορφα</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-64962413652381689852014-05-23T14:15:00.002-07:002014-05-23T14:20:04.635-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αφού λοιπόν τα λόγια<br />
ξεπλένονται με τα σώματα<br />
<br />
θα αφήσω χαίνουσες<br />
τις<br />
πληγές<br />
<br />
και θα κολυμπήσω μαζί<br />
με τη θάλασσα και τον<br />
ουρανό<br />
<br />
-θα βρέχει-<br />
<br />
θα πιω μια ρώσικη βότκα<br />
θα κουρέψω τα μαλλιά μου<br />
και θα γίνω ένα με τη γη<br />
<br />
Για να υπάρχω έτσι για πάντα<br />
και να μην ξεχαστούν ποτέ<br />
<br />
ούτε τα λόγια<br />
ούτε τα σώματα.</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-62495523573062597112014-05-23T14:14:00.000-07:002014-05-23T14:14:10.762-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
μέσα σ' αυτή την τρύπα<br />
που μεγάλωσα<br />
<br />
θέλω να χώσω τη<br />
μούρη μου για<br />
πάντα.<br />
<br />
τα γέλια κι οι χάρες<br />
των περαστικών<br />
<br />
θα βγουν απ' έξω<br />
θα μείνουμε οι δυό μας<br />
να πίνουμε καφέ<br />
και να καπνίζουμε τσιγάρα.</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-22014692923858279962014-05-23T14:12:00.002-07:002014-05-23T14:12:52.833-07:00βλεφαρίδα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
μία βλεφαρίδα σου<br />
θα μείνει<br />
κολλημένη στο<br />
πάτωμα<br />
<br />
κι εγώ θα<br />
ζωγραφίσω γύρω της<br />
το τελευταίο σου<br />
βλέμμα<br />
<br />
-για να το πατάω<br />
καθημερινά και να<br />
αισθάνομαι καλύτερα.-</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-82504818939946658692014-05-23T14:11:00.000-07:002014-05-23T14:11:35.821-07:00ένας χορός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ο κύριος και η κυρία<br />
χορεύουν τανγκό<br />
το μαύρο φουστάνι της τον<br />
περικυκλώνει σα<br />
πλοκάμια λερναίας ύδρας.<br />
<br />
αυτός γέρνει το κεφάλι του<br />
σε κάθε τύλιγμα<br />
από ηδονή.<br />
<br />
κάθε που τυλίγει, γέρνει.<br />
κάθε που τυλίγει, γέρνει.<br />
<br />
στο λαιμό. στο σώμα<br />
τυλίγει<br />
γέρνει<br />
<br />
τυλίγει<br />
γέρνει<br />
<br />
στο στόμα τυλίγει<br />
γέρνει<br />
στα μάτια, στα μαλλιά τυλίγει<br />
γέρνει<br />
<br />
παντού και τον ρουφάει<br />
όλον στο τέλος και<br />
τον βάζει μέσα της.<br />
<br />
ηδονή<br />
και<br />
το μαύρο στο μαύρο χάνεται.</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-38205655089912716302014-05-23T14:08:00.003-07:002014-05-23T14:08:56.748-07:00στη θάλασσα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ήρθα μεσ' το καταχείμωνο στη θάλασσα, έβγαζα μία μία τις ανησυχίες μου, έβαζα το χέρι στην καρδιά και τις έβγαζα, τις ακουμπούσα στην αμμουδιά γύρω μου. σχημάτισαν έναν όμορφο κύκλο, στη μέση εγώ. σηκώθηκα, τις κοίταξα, τις αποχαιρέτισα μία μία προσωπικά, τις είπα θα τις θυμάμαι για πάντα, παρακάλεσα τη θάλασσα για ένα μεγάλο κύμα.<br />
και ήρθε.<br />
και τις πήρε.<br />
φόρεσα τα ρούχα μου και αποχώρησα με ελαφριές πατούσες να μη με δει κανείς που πήγα και τις άφησα.<br />
τις ανησυχίες μου</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-12666855706017999222014-05-23T14:06:00.000-07:002014-05-23T14:06:27.944-07:00λευκό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ένας λευκός τοίχος<br />
όπως οι λευκές επιταγές<br />
τα λευκά όνειρα<br />
τα λευκά φορέματα<br />
λευκά ποδήλατα<br />
μεσ' τις λεύκιες<br />
<br />
τα ματωμένα<br />
ματοτσίνορα<br />
που τρεμοπαίζουν<br />
στο κάλεσμα του αέρα<br />
<br />
κοντεύουν να<br />
αφήσουν για πάντα<br />
τους λεκέδες αίματος<br />
στο πρόσωπο<br />
<br />
και να κάνουν<br />
κόκκινα τα φρύδια<br />
και τα μαλλιά.<br />
<br />
ε, αφού μάλλον κόκκινη<br />
γεννήθηκα<br />
κόκκινη μάλλον θα πεθάνω.<br />
<br /></div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-55213065289803675782014-05-23T14:03:00.000-07:002014-05-23T14:03:34.523-07:00μαζεύω τα γιατί μου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Γιατί να μη μπορώ<br />
να σε θέλω για πάντα, όπως<br />
είσαι και δε θ' αλλάξεις;<br />
<br />
-μέσα μου το βάζω βαθιά<br />
<br />
Γιατί να μη με κάνεις<br />
να μπορώ να σε θέλω για<br />
πάντα, όπως είσαι και δε<br />
θ' αλλάξεις;<br />
<br />
-από μέσα μου το βγάζω<br />
και το πετώ στο χαρτί και<br />
στον αέρα<br />
<br />
Απ΄ τον αέρα το δυνατό<br />
εξαφανίζεται, εξατμίζεται<br />
και χάνεται στο κενό<br />
μια κι έξω. -και ξεμπέρδεψα</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-17238851702017699622014-05-23T14:00:00.001-07:002014-05-23T14:00:09.795-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
καμιά φορά βρέχει τόσο<br />
πολύ που το παλιό<br />
παλτό που φορούσα στο<br />
πρώτο μας ραντεβού<br />
γίνεται<br />
διάφανο απ' το πολύ νερό<br />
και διαγράφει όλο μου το κορμί, ξεγυμνωμένη<br />
νιώθω -διαγράφονται όλες μου οι αδυναμίες<br />
και όλες μου οι κακές σκέψεις. ντρέπομαι,<br />
το βάζω στα πόδια,<br />
πατάω μια κραυγή<br />
και χάνομαι στη Λαμπράκη.</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-67326692720227384922014-05-23T13:58:00.000-07:002014-05-23T13:58:05.502-07:00σε κίνηση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
το φως μας διαπερνά<br />
όπως το βλέμμα τη σιωπή<br />
τα τρίγωνα, τα ορθογώνια<br />
και τα σχήματα που<br />
παίρνει το πρόσωπο<br />
σε κάθε άγγιγμα και<br />
μορφή.<br />
μη φοβάσαι<br />
αργεί να ξημερώσει</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-37131817750454153142014-05-23T13:56:00.000-07:002014-05-23T13:56:44.612-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ήταν κάποτε μία<br />
γυναίκα που δεν μου<br />
μιλούσε για μήνες<br />
κι όταν άνοιξε το<br />
στόμα της, βγήκαν<br />
σωλήνες, υπόνομοι,<br />
μουρμουρητά<br />
άγχη<br />
πάθη<br />
μπλε και μαύρες<br />
αράχνες<br />
πολύχρωμα φίδια<br />
νεκρά ποντίκια<br />
και μακριά σκουλήκια<br />
και αφού τα ξέρασε<br />
-τα ξέρασε με δυσκολία-<br />
είπε<br />
"ικανοποιηθήκατε<br />
τώρα σας;" και γύρισε για<br />
ύπνο<br />
στα πλουμιστά<br />
φουστάνια της.</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-25636129682136125972014-05-23T13:54:00.001-07:002014-05-23T13:54:30.171-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
slow (e)motion</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-57542483927352244742014-05-23T13:53:00.002-07:002014-05-23T13:54:05.900-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
τα κλαδιά μας έχουμε απλώσει<br />
λεπτά, με στυλ και<br />
διορατικότητα<br />
ώσπου πνίξαμε το<br />
γερμανικό παιδί<br />
που μεγάλωνε μέσα μου<br />
κι έμεινε μόνο η<br />
αγάπη μας,<br />
εγώ<br />
κι εσύ.<br />
σ' ένα όμορφο, δικό μας σπίτι.</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-67359738158600415322014-05-23T13:51:00.003-07:002014-05-23T13:52:23.023-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
καμιά φορά τύχαινε<br />
να δω και κανά όνειρο<br />
πως έρχεσαι λέει και<br />
μου παίρνεις όλες τις έγνοιες<br />
δε φεύγεις Βερολίνο για δουλειά<br />
και ζούμε ευτυχισμένοι μαζί<br />
σ' ένα ωραίο δικό μας σπίτι.<br />
<br />
είναι άνετη η ζωή<br />
δεν έχει αγκάθια<br />
ούτε βαβούρα που δε<br />
χρειάζεσαι.<br />
<br />
μεθυσμένοι ρουφάμε τα πάντα<br />
γύρω μας και πεθαίνουμε<br />
δύο γέροι σ' ένα σπίτι<br />
όμορφο και δικό μας<br />
χωρίς πολλά προβλήματα<br />
κι έγνοιες<br />
και χωρίς να' χεις πάει εσύ<br />
στο Βερολίνο.<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-69684818830334857312014-05-23T13:49:00.001-07:002014-05-23T13:50:05.319-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
μισώ τα αεροπλάνα γιατί μου παίρνουν όλους τους φίλους μακριά<br />
<div>
δε γουστάρω Γερμανία πια</div>
<div>
και κανένα Βερολινάκι.<br />
<div>
δεν είμαι πολίτης του </div>
<div>
κόσμου εγώ πια</div>
<div>
είμαι ταξιδευτής των </div>
<div>
βαλκανίων </div>
<div>
και πολύ μου είναι</div>
<div>
ένας bregovic </div>
<div>
μιας χώρας φτωχικής</div>
<div>
κι ένας </div>
<div>
πόε μεντιτερανέ.</div>
<div>
ένας έλληνας </div>
<div>
με φλέβες τουρκικές </div>
<div>
και μια</div>
<div>
ελλάδα-γερμανία </div>
<div>
1-0.</div>
<div>
πόλεμος ή παιχνίδι;</div>
</div>
<div>
<br /></div>
</div>
Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-45295383827632044072012-06-05T19:04:00.000-07:002012-06-04T19:48:11.747-07:00το τέλος του πάντα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
τριάντα μαυροφορούσες<br />
<div>
μας ακολουθούσαν </div>
<div>
όλο τον τελευταίο χρόνο</div>
<div>
της ζωής μας</div>
<div>
μας προμήνυαν το τέλος</div>
<div>
του βιού μας</div>
<div>
της αγάπης μας</div>
<div>
αυτής της πρώτης</div>
<div>
της στιγμιαίας</div>
<div>
της επόμενης</div>
<div>
της αληθινής</div>
<div>
της πάντα</div>
<div>
<br /></div>
</div>Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-84403682909238898002012-06-04T19:10:00.000-07:002012-06-04T19:54:06.002-07:00στο εν-διά-μεσο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
μετά το τέλος<br />
τα μαύρα είναι<br />
και τα πιο λευκά<br />
<br />
μετά το τέλος<br />
πριν την αρχή<br />
<br />
τα πιο λευκά<br />
είναι πιο λευκά κι απ' τα λευκά<br />
πριν την αρχή<br />
<br />
στο ενδιάμεσο<br />
όλα τα υπόλοιπα<br />
είναι πάντα πολύχρωμα<br />
<br />
στο εν-διά-μεσο</div>Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-56330366997215383062012-06-04T19:08:00.001-07:002012-06-04T19:08:31.222-07:00είναι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
είναι που όταν κλείνω<br />
τα μάτια,<br />
βγαίνουν αστραπές<br />
και εκρήξεις.<br />
είναι που όταν ανοίγω<br />
τα πόδια<br />
χύνονται αίμα και ιδρώτας.<br />
είναι που είμαι<br />
ακόμη τόσο εσύ<br />
που εσύ σε μένα<br />
άλλο δεν είσαι.</div>Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-41418245703627526722012-06-04T19:00:00.001-07:002012-06-04T19:36:21.345-07:00πως<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgriE0sJl16fxMad4G-vvxhw90Tobv2PxZagn6PwRAOMcdxoNfGTo88Kweqmy2kQr_lugrA_7GbdFhRpoROhJjQyzuhyphenhyphenTvP-l6LVkWQkXDZfkW2sjaHQJV2bMb4Gi9ZZqhMcNeI5opMmLE/s1600/bico+de+carne.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgriE0sJl16fxMad4G-vvxhw90Tobv2PxZagn6PwRAOMcdxoNfGTo88Kweqmy2kQr_lugrA_7GbdFhRpoROhJjQyzuhyphenhyphenTvP-l6LVkWQkXDZfkW2sjaHQJV2bMb4Gi9ZZqhMcNeI5opMmLE/s200/bico+de+carne.jpg" width="140" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
πως να λυτρωθείς<br />
απ΄τον πόνο,<br />
όταν οι λέξεις δε<br />
φτάνουν πια για να<br />
εκφραστείς.<br />
πως να μυρίσεις<br />
το αίμα που στάζει,<br />
όταν κόβεσαι<br />
και δε ματώνεις.<br />
πως αλήθεια να σε<br />
φτάσω εκεί που είσαι<br />
πως αλήθεια να κατέβεις<br />
εδώ που είμαι.<br />
πως να ξαναγαπήσω<br />
τα δάχτυλα των χεριών σου,<br />
όταν ούτε χέρια δεν έχεις<br />
πια, μήτε στόμα,<br />
μήτε χείλη, μήτε<br />
μαλλιά λίγα<br />
για μένα.</div>Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-92116860553943617592012-06-04T18:55:00.001-07:002012-06-04T18:55:38.764-07:00θα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
καμιά φορά<br />
δε θα ξαναπώ<br />
δε θα σε ξαναδώ ποτέ.<br />
θα είσαι σαν τους έρωτες<br />
που προχώρησαν και δεν<br />
είπαν τίποτα, που έφυγαν<br />
ένα βράδυ χωρίς προειδοποίηση.<br />
θα διασχίζεις χαρούμενος<br />
τους δρόμους του εξωτικού<br />
εξωτερικού σου κι εμείς<br />
θα αργοσβήνουμε στη λάσπη<br />
και την καταντιασμένη μας<br />
Ελλάδα. Ο αέρας θα είναι<br />
τόσος λίγος πια που δε θα<br />
μπορούμε να αναπνέουμε<br />
όλοι απ' τον ίδιο<br />
σιγά σιγά. Θα 'ρχεστε κι εσείς<br />
τα καλοκαίρια, θα μας<br />
παίρνετε τον υπόλοιπο μισό,<br />
θα ξεχαστούμε και δε<br />
θα μιλάμε πια. Ο καθένας<br />
το δρόμο του.<br />
<br /></div>Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-31148931476163048322012-06-04T18:48:00.000-07:002012-06-04T19:52:29.811-07:00εφτά κι εφτά ίσον δεκατέσσερα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
7 ανέραστες ημέρες<br />
14 εβδομάδες αλκοολικές<br />
36 ανεπιθύμητες κουβέντες<br />
<br />
τις πήρες όλες μαζί σου<br />
στο τελευταίο σου ταξίδι<br />
είπες δε θα μου τις επιστρέψεις<br />
ποτέ. εγώ όμως είμαι εδώ<br />
και περιμένω να μου φέρεις<br />
πίσω τις παλιές μου τις ματιές,<br />
τα αχάριστα τα χαμόγελά μου<br />
που τα σκόρπαγα εδώ<br />
κι εκεί, τις νύχτες του πάθους<br />
μας, το σπίτι μας να το φέρεις<br />
κι αυτό μαζί σου, τα ρούχα μου<br />
που δεν τα 'χω βγάλει ακόμη<br />
απ' τη βαλίτσα, τα δώρα που<br />
σου έκανα, τον πρώτο μήνα<br />
που σε γνώρισα και όλους<br />
τους επόμενους, τα χείλη σου,<br />
τα χέρια σου και μια<br />
χούφτα αγάπη. Καλό ταξίδι.<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/OBxGj3R0za0" width="420"></iframe></div>Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-24631177877123422162012-06-04T18:37:00.001-07:002012-06-04T18:40:23.333-07:00το στοίχημα μιας βελόνας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
το στοίχημα μιας βελόνας που<br />
ζούσε στον υπόνομο<br />
ήταν να κολυμπήσει<br />
σαν πρωταθλήτρια<br />
να βγει στην επιφάνεια<br />
-δεν αντέχεται το έξω, το 'ξερε<br />
αλλά ήθελε να ζήσει-<br />
να σταθεί όρθια στη μύτη της<br />
και να περπατάει καμαρωτή<br />
καμαρωτή,<br />
γυρεύοντας απλά<br />
μια κλωστή<br />
για να<br />
ράψει τις πληγές της<br />
<br />
<br /></div>Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-60449910743917168062012-06-04T18:33:00.002-07:002012-06-04T18:35:08.803-07:00δε θα φαίνομαι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
θα μπω μέσα σ' έναν άσπρο κύβο<br />
δε θα φαίνομαι. έτσι<br />
θα βγω απ' το δωμάτιο<br />
θα γέρνω μία αριστερά<br />
μία δεξιά<br />
σαν ένας πελώριος τετράγωνος<br />
γίγαντας θα προχωράω<br />
μία αριστερά μία δεξιά.<br />
θα βγω απ' το δωμάτιο<br />
θα μπω στο μπάνιο<br />
θα βγω απ' τον κύβο<br />
θ' αρχίσω να πλένω τα<br />
χέρια μου με τα<br />
δάκρυα των ματιών μου.<br />
εκεί θα λυτρωθώ.</div>Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4293172554848307374.post-5140721395252218382012-06-04T18:00:00.001-07:002012-06-04T18:24:55.619-07:00ποιος θα μιλήσει γι' αυτά;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ποιος θα μιλήσει για<br />
σένα και για το φίλο του;<br />
<br />
για τον ιδρώτα που χύνουμε<br />
όταν κάνουμε έρωτα,<br />
για τον ιδρώτα που χύνουμε όλη<br />
μέρα στη δουλειά<br />
για τους διαφορετικούς ιδρώτες<br />
που έχουν διαφορετικό χρώμα,<br />
για μένα και για σένα<br />
και για μας;</div>Δέσποινα Γερασιμίδουhttp://www.blogger.com/profile/02417773059546102184noreply@blogger.com0