ένας λευκός τοίχος
όπως οι λευκές επιταγές
τα λευκά όνειρα
τα λευκά φορέματα
λευκά ποδήλατα
μεσ' τις λεύκιες
τα ματωμένα
ματοτσίνορα
που τρεμοπαίζουν
στο κάλεσμα του αέρα
κοντεύουν να
αφήσουν για πάντα
τους λεκέδες αίματος
στο πρόσωπο
και να κάνουν
κόκκινα τα φρύδια
και τα μαλλιά.
ε, αφού μάλλον κόκκινη
γεννήθηκα
κόκκινη μάλλον θα πεθάνω.
όπως οι λευκές επιταγές
τα λευκά όνειρα
τα λευκά φορέματα
λευκά ποδήλατα
μεσ' τις λεύκιες
τα ματωμένα
ματοτσίνορα
που τρεμοπαίζουν
στο κάλεσμα του αέρα
κοντεύουν να
αφήσουν για πάντα
τους λεκέδες αίματος
στο πρόσωπο
και να κάνουν
κόκκινα τα φρύδια
και τα μαλλιά.
ε, αφού μάλλον κόκκινη
γεννήθηκα
κόκκινη μάλλον θα πεθάνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου