"Ένας backpacker λιποτάκτης στην Ανατολή"
**Οι πιο ωραίες μου στιγμές είναι εκείνες, όταν, από την όση παιδική φαντασία που μου έχει απομείνει, φτιάχνω τις ιστορίες των ταξιδιών σου και με την μηδαμινή σχεδιαστική ικανότητα που έχω, σε ζωγραφίζω σαν καρικατούρα, ακριβώς έτσι, όπως σε θυμάμαι την τελευταία φορά που σε φίλησα.
Στο σημερινό επεισόδιο όλα έχουν μια γεύση από καφέ και κίτρινο. Κίνηση και φασαρία. Οι κόρες των ματιών σου δεν μπορούν να βρουν την ησυχία τους και δεν έχουν σταματήσει ούτε λεπτό να γκρινιάζουν. Όσο όμως κι αν τα μάτια σου πονούν, άλλο τόσο τα πόδια σου αντέχουν. Δεν το βάζουν κάτω και με μία δυτική φορεσιά για καμουφλάζ χάνονται στους δρόμους των μπαχαριών και των ανατολίτικων μουσικών.
Για πρώτη φορά αισθάνεσαι πράγματα που δεν έχεις αισθανθείς ποτέ ξανά στη ζωή σου.
Βλέπεις, ακούς και κυρίως μυρίζεις! Μυρίζεις! Αυτή τη μυρωδιά δεν θα την ξεχάσεις ποτέ.
Και να' ταν μόνο μία...
Λες και ένας γίγαντας από άκρατο θυμό ή πάνω σε απίθανο κέφι έσπασε ένα τεράστιο μπουκάλι με όλα τα αρώματα κι αρωματάκια του κόσμου.
Μοναχικός καβαλάρης του εαυτού σου. Ένας cowboy της Δύσης, λιποτάκτης, ξύπνησες μια μέρα από ύπνο βαθύ στα βάθη της Ανατολής.
--Η αλήθεια είναι πως ούτε ο ίδιος καλά καλά δεν έχει καταλάβει αν κοιμάται ή αν είναι ξύπνιος. Αυτή τη βόλτα στις αγορές, τα παζάρια, τα αφεψήματα και τις όμορφες γυναίκες έχει χρόνια που την ξεκίνησε και ακόμα να την τελειώσει.. Αυτός πιστεύει πως δεν τελειώνει ποτέ και ότι ακόμη και όταν ο ίδιος "τελειώσει", η βόλτα του θα συνεχιστεί για πολλούς αιώνες ακόμη.
Ένας backpacker, ένας σύγχρονος λιποτάκτης του δυτικού πολιτισμού στις αχανείς αγορές της Ανατολής, μέσα σε σκόνες από μπαχάρια. Λες και κάθε τρεις και λίγο σκάνε εδώ κι εκεί μπαλόνια που έχουν μέσα τη σκόνη όλης της Αθήνας. Τριγυρνάει μόνος στο Νέο Δελχί με μοναδική παρέα τη λάμψη των ματιών του, τις σκέψεις του μυαλού του και τα λόγια των περαστικών που μοιάζουν με μια μεγάλη μπάλα από φωνές δεμένες μεταξύ τους τόσο σφιχτά που δύσκολα τρυπώνεις ανάμεσά τους. Αυτή η μπάλα δεν έχει γένος και λέγεται βαβούρα. Αυτή η βαβούρα τον ενοχλεί απελπιστικά. Αυτή η βαβούρα που σαν τέρας ορθώνεται σε κάθε μέρος με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού, δηλαδή σε κάθε μεγάλη πόλη. Είναι λιποτάκτης της φασαρίας, της βαβούρας και του δυτικού άστεως. Μόνο εκεί βρίσκει τον εαυτό του και τις ρίζες του με τη γη και τη μητέρα φύση, στην Ανατολή. Εκεί που ο χρόνος είναι σταματημένος και μπλοκαρισμένος, εκεί που δεν ξέρει κανείς, αν έχει ήδη ξυπνήσει σ' αυτή τη ζωή ή αν περιμένει την επόμενη φορά που θα ξυπνήσει για να ζήσει.
.jpg)
