ήταν κάποτε μία
γυναίκα που δεν μου
μιλούσε για μήνες
κι όταν άνοιξε το
στόμα της, βγήκαν
σωλήνες, υπόνομοι,
μουρμουρητά
άγχη
πάθη
μπλε και μαύρες
αράχνες
πολύχρωμα φίδια
νεκρά ποντίκια
και μακριά σκουλήκια
και αφού τα ξέρασε
-τα ξέρασε με δυσκολία-
είπε
"ικανοποιηθήκατε
τώρα σας;" και γύρισε για
ύπνο
στα πλουμιστά
   φουστάνια της.